ERDOĞAN USTA!
Baba yadigarı, nam-ı diğer ‘’Erduş’’umuz... Boyoz tezgahında geçirdiğin 67 yılda, o pamuk ellerinin değdiği lezzeti tatmayan İzmirli kalmamıştır muhakkak. Yıllarca yetiştirdiğin onlarca usta da cabası…
Bir işe gönülden bağlanırsa hiç çalışmamış sayılırmış insan. Sen işine öyle bir bağlıydın ki kendini mesleğine, bizleri de kendine aşık ettin gitmeden.
Boşuna dememişler gülmesini bilmeyen dükkan açmasın diye; 83 yıllık ömründe yaşadığın tüm zorluklara rağmen, takma bacağının aksine bir o kadar gerçekti hafızalarımıza kazınan o içten gülüşün. Düşünsene; Erduş denildiğinde o güzel gülüşün geliyor gözlerimizin önüne herşeyden önce.
Hepsinden önemlisi de; hayatın bu kadar hızlı akıp gittiği, eskinin ve gidenin yerinin dolmadığı bu alemde; kadirşinaslığınla, emeğine duyduğumuz saygının iç huzurunu öyle güzel yaşattın ki bizlere. Kıymet bildin kıymet gördün, kıymet gördün kıymet bildin!
Ne mutlu sana böyle hatırlanmakla, ne mutlu bize seni tanımakla…
Mekanın cennet olsun, seni unutmayacağız ihtiyar “delikanlııııı”…!
7’den 70’e Dostların
